Nieregularny

TYGODNIK OGRÓDKOWY

nr 4/2011 (67)

24 kwietnia 2011 r.

Wielkanoc jest świętem radosnym nawiązującym do życia, a rośliny to też życie. Ich piękno i wiosenny szybki wiosenny wzrost też optymistycznie nastrajają wobec przeciętnej codzienności. W ogrodach jest co pooglądać. Zapraszam do spacerku.

Miłki wiosenne to ozdoba ogrodu. Kiedyś miałem z nimi problemy, a obecnie znajduję samosiewy. Wydaje mi się, że jak przyzwyczają się do pewnego ogrodu, to zaczynają się w nim ładnie rozmnażać.

Obok Anemone nemorosa LYCHETTE. Na zdjęciu to słabo widać, ale proszę zwrócić uwagę na dwa kwiatki po prawej stronie, to jest inna odmiana. LYCHETTE ma białe kwiaty o średnicy około 2* większej od innych. Jak go zobaczyłem w ub. roku w Berlinie to pomyślałem, że to tylko wynik specjalnej uprawy. Okazało się to jednak cechą trwałą i ciekawą. Wygląda naprawdę dobrze i polecam.

Anemone blanda to bardzo miły zawilec występujący w różnych odmianach i kolorach. Po jakimś czasie też się sam nasiewa w bardzo niespodziewanych miejscach.

Ornithogallum lanceolatum sprawiło niespodziankę. Wygląda na roślinkę delikatną, a już drugi raz dobrze przezimowało. Na razie wygląda, że nie będzie tak uciążliwy jak jego krewniacy, których należy traktować jako chwasty.

Chionodoxa luciliae to popularna roślina drobnocebulowa. Potrafi po kilku latach zrobić wielkie kępy. Rozmnaża się aż za dobrze, podobnie jak Puschkinia.

Fritillaria whittalii jak na szachownicę nie jest trudna. Na razie w szklarni i nic nie zapowiada, że można ją wyprosić na zagonek. W tym roku w tym rodzaju duże straty, ponieważ zimą woda wysadziła drzwi od szklarni.

Scilla roseni też już się zadomowiła. W pierwszym roku miałem z nią kłopoty, bo dałem na zbyt wilgotny zagonek. Teraz ma bardziej sucho, więc cebulek przybywa.

Juno willmottiana EVENING SHADE, na razie w szklarni, co mu odpowiada.

Juno magnifica BLUE DREAM, też szklarniowiec. Obydwa chcę w przyszłości spróbować wysadzić na grunt.

Juno cycloglossa, wygląda na łatwego w uprawie.

Jeffersonia dubbia w tym roku o wiele ładniejsza niż w ubiegłym. Proszę nie próbować rozmnażać przez podział! W dobrych warunkach nasiewa się sama.

Poniżej kilka sasanek ogrodowych, przypadkowych mieszańców. To jest bardzo niekłopotliwa ozdoba wiosennego ogrodu, a i  do wazonika da się ściąć. Rosną wszędzie, nawet w najdziwniejszych miejscach, np. w kwaśnym podłożu przygotowanym dla lilii, pomiędzy krawężnikami, w cieniu i w słońcu.

Erythronium PAGODA wybrało sobie dziwne miejsce, dość suche, słoneczne, w okolicy dużego Thujopsisa. Wybieram tylko część bulw i oddalam od drzewa.

Tulipa praestans YARI ma wściekle czerwony kolor i jest łatwy w uprawie. Wymaga przesadzania co trzy lata.

Arabis suendermanii to niezawodna zimozielona roślinka na skalniaki. DO pewnego momentu używałem nazwy Arabis sturii.

Za tydzień tzw. długiiiiiii weekend. W poznańskim Ogrodzie Botanicznym tradycyjna już majówka połączona z kiermaszem. Można zobaczyć wystawę zdjęć przygotowaną na nasz kwietniowy zjazd.