Nieregularny

TYGODNIK OGRÓDKOWY

nr 8/2011 (72)

5 czerwca 2011 r.

Upał męczy rośliny. Nasz ogród omijają burze. Padało prawie w całym Poznaniu, a w naszej dzielnicy suchuśko. Telefonowała do mnie Pani Lucyna z Twojego Ogrodnika i mówiła, że nawet nie można wyjść z domu, bo tak leje. Zazdroszczę krakowiakom.

Rozmyślanie przy pieleniu

Pielę sobie w okolicy krzewu jaśminu i czuję miły, łagodny zapach. Zjawisko romantyczne. A jakby do tego podejść wg praw fizyki, chemii czy medycyny? To pewnie kwiaty wydzielają związek chemiczny, który trafiając cząsteczkami w nasze jakieś czujniki powoduje przyjemne odczucie. Tylko cząsteczki chemiczne i ich odbiór przez nasze zmysły. Nic więcej, chemia i fizjologia. Nie zastanawiając się nad sposobem odczuwania zapachu, jest bardziej romantycznie.

Na początek zagadka. Jaki to kwiatek? Rozwiązanie w dalszej części, proszę poszukać.

Trzy delospermy: u góry po lewej congestum, po prawej hispida, obok po lewej odmiana WHITE NUGGET. Jeszcze dobrze zimuje nubigenum, spalman-thoides i SANI PASS. Ta ostatnia jest późniejsza, ale jej nazwa nie jest pewna, ponieważ SANI PASS to nazwa drogi, która prowadzi poprzez tereny, gdzie występują. W ostatnim ROKU W OGRODZIE w TVP1 można było tez je zobaczyć. Próbowałem uprawy innych, szczególnie odmian, ale nie wytrzymują w warunkach Poznania. Pamiętajmy, że to są rośliny z Południowej Afryki (zastanawiałem się, jaką literą pisze się w tym przypadku "południowa", zdecydowałem się na dużą.

Levisia rediviva pochodzi z Ameryki Północnej (tutaj północna na pewno z dużej litery, bo to nazwa kontynentu). Te piękne okazy wyhodował Michał w swojej nowej szklarence. Te rośliny muszą mieć bardzo sucho przez większość roku. Nie chciały rosnąć na gruncie. Mają bardzo skromne wałeczkowate i mięsiste listki, które zanikają po kwitnieniu. Średnica kwiatu była około 5 cm. Też były pokazywane wczoraj w TVP1 przez Pana Witolda Czuksanowa. Audycję można zobaczyć w internecie, podaję link: http://www.tvp.pl/styl-zycia/dom-i-ogrod/rok-w-ogrodzie/wideo .

Patrinia sibicica i Dianthus alpinus, ze skalniaka Michała.

Nie jestem pewien, czy te dwa dzwonczyny to Edrainathus graminifolius (po lewej gatunek) i odmiana ALBA (po prawej). Może się ktoś odezwie i poprawi, to dopiszę właściwą nazwę. Też ze skalniaka Michała.

Centaurea bagadensis, ładny chaberek, też u Michała. Przy okazji: u mnie sobie rośnie Centaurea achtarowii, przybywa jej, chociaż nie kwitnie. Utrzymanie tej rośliny jest nadzwyczaj trudne. Już prawie zginęła, ale w ostatniej nadziei zmieniłem jej stanowisko i to pomogło.

Convolvulus boisseri, też u Michała. Chyba będę musiał dzisiaj opłacić prawa autorskie do fotografowania roślin.

Townsendia incana, piękna i zwarta roślina, szkoda, że tak krótko żyje. Też z kolekcji Michała, ale on ma specjalne stanowisko dla tych maluchów.

Po lewej Campanula anomala, po prawej aucherii. To już moja kolekcja. Podobne do siebie i podobne do C. saxifraga.

Senecio incanus, , tak było napisane podczas kupowania. A wygląda, że jest to jakaś Achillea.

Za to podoba mi się Heuchera pulchella, niska żurawka nadająca się na skalniaki i obficie kwitnąca.

Dodecatheon media – bardzo rozpowszechniony, ale zawsze mi się podobał. Delikatna budowa, najlepiej rośnie w półcieniu i na wilgotnym stanowisku. Szkoda, że tak szybko zanika.

Piwonia drzewiasta, nieokreślona odmiana, ale łatwa w uprawie. Niezawodnie kwitnie.

Dwa różaneczniki: po lewej R. yakushimanum KALINKA (wysokość 120 cm), po prawej R. keleticum (wysokość 3 cm). Ten duży jest ozdobą ze względu na obfitość kwiatów. Ten drugi dopiero się rozrasta, ciekawe kiedy osiągnie 100 cm?

Salix boydi, wierzba szczególnie nadająca się na skalniaki. Mam egzemplarz piętnastoletni, ma wysokość 20 cm! Dość trudno ją kupić, bo się słabo ukorzenia.

Na koniec rozwiązanie zagadki. Kwiatek należy do orlika, a liście do sasanek. Zdjęcie nie jest fotomontażem, a orlik jest samosiejką.

Właściwie kończy się najbogatszy w kwitnienie roślin okres. Ale w ogrodzie będzie jeszcze dużo do podziwiana. No i zbliża się okres zamawiania cebul.