Nieregularny

TYGODNIK OGRÓDKOWY

nr 9/2011 (73)

26 czerwca 2011 r.

W Poznaniu doczekaliśmy się pięknego deszczu i to kilka razy. Pola i ogrody cieszą bujną zielenią. Dla nas hobbystów, ale i ogrodników oraz rolników to zapowiedzi dobrych plonów. Może nie cieszą się osoby, które w upale lubią wylegiwać się na bałtyckich plażach.

W ostatnich dniach robiłem porządki m. in. w krokusach, iryskach i tulipanach. Świetnie sprawdza się sadzenie w koszyczkach, ale nie tych do roślin cebulowych, ale do roślin wodnych. Mają one ścianki boczne z mnóstwem otworków, jakby krateczkę i są głębsze od tych niby specjalnych. Polecam. Stwierdziłem, że krokusy nie bardzo lubią sadzenie w pełniejszych doniczkach, takich do bylin, a w tych świetnie się czują. Polecam! W razie potrzeby oczyszczenia cebul wyjmuje się taki koszyczek, wysypuje zawartość na stół czy płytę i nie zaginie ani jedna cebulka.

Była u mnie na ogrodzie grupa entuzjastów z Poczdamu, około 25 osób, która odwiedza prywatne ogrody na Ziemi Lubuskiej i w Wielkopolsce. Bardzo mili ludzie. Dziwne, ale bardzo spodobał im się Heliopsis LOREINE SUNSHINE, podobno w Niemczech bardzo mało znany. Aż nie chce mmi się wierzyć! Musiałem się podzielić z nimi sadzonkami, które u mnie same się pojawiają w różnych miejscach. W mojej ocenie jest to u mnie na ogrodzie roślina o najpiękniejszych liściach.

A teraz kilka bieżących spraw z ogrodu.

Pięknie zakwitł Acantholimon od Holzbechera, nieoznaczony, pochodzi z Turcji.

To jest Asclepias tuberosa. Portal Ogrodniczka podaje, że trojeść ta jest wrażliwa na silne mrozy i zamakanie. Wskazana jest uprawa na pochyłościach terenu i okrywanie na zimę warstwą ocieplającą. Nic takiego nie robię, pojawia się sama w różnych miejscach, nie marznie. Mam wrażenie, że powstała u mnie samoistnie odmiana odporna na różne niesprzyjające warunki.

Powyżej jest oczywiście jaśmin. Po lewej mój pełny, po prawej u sąsiada za płotem. Piękne pachnące kwiaty i smakołyk mszyc.

U Michała zakwitła cudowna Campanaula fragilis. Pochodzi z Włoch. Podobno może rosnąć wyłącznie pod dachem, ale mróz zniosła dzielnie.

Znów u Michała – Campanula reinerii. Też na suchym stanowisku, ale troszkę mniej wymagająca jak poprzednia.

A u mnie zakwitł taki dzwonek. Podana nazwa nie zgadza się jednak z opisami. Jest niestety monokarpiczny.

Centaurea pestalozzae, bardzo niski chaber. Ma brzydką właściwość, jak mówię potocznie „lezie”. Trzeba mu czasem zaaplikować roundopu.

Po lewej Dianthus furcata, po prawej D. freyni. Goździk, jak goździk, różnie z nimi bywa.

Dwa sąsiadujące z sobą dzwonki. Ten górny to miał być C. waldsteniana, ale raczej nie jest. Pani Wiesiu M., fachowcu od dzwonków, proszę o pomoc.

U Michała pod korytami przysiadła sobie taka gazania. Niesamowicie ubarwiona, ale nie wiadomo skąd się wzięła.

Gladiolus imbricatus, troszkę źle skadrowany. Jakoś nie mogę doczekać się większej liczby egzemplarzy, są tylko dwa.

Lilium martagon ALBUM. Mam pewnie z 10 cebul, ale prawie wszystkim na początku maja zmarzły kwiaty. Ta się uchowała, bo była wyższa i rosła przy szopie.

Inula acaulis u Michała na gruncie. Na prawym zdjęciu świetnie się prezentuje jako żółta plama na szarych kamieniach.

Przypuszczalnie Iris louisiana, forma podstawowa. Pochodzi od Genia. Zakwitł niespodziewanie, że sfotografowałem dopiero ostatni kwiatek.

Salix boydii, polecam na skalniaki. Rośnie bardzo wolno, w kamienistym podłożu nawet tylko około 1 cm rocznie. Trudna w rozmnażaniu.

Lato, lato, a ja wolę wiosnę. Zakwitają płomyki, lilie, ale najpiękniejsze wrażenia już za nami.

No to, aby do wiosny.